วันอังคารที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2555

ลักษณะของครอบครัวไทย เรา


ลักษณะของครอบครัวไทยเราตั้งแต่โบราณมาถือได้ว่าเป็นครอบครัวที่มีความอบอุ่นในด้านความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิกในครอบครัวเป็นอย่างยิ่ง  ทั้งนี้สืบเนื่องมาจากขนบธรรมเนียมประเพณีและวัฒนธรรมของเราที่ได้อบรมสั่งสอนสืบทอดต่อ ๆ กันมา  กล่าวคือ  ผู้เยาว์จะต้องเคารพเชื่อฟังผู้ใหญ่  ลูกหลานจะต้องมีความกตัญญูกตเวทีต่อบิดามารดาหรือญาติผู้ใหญ่  ซึ่งสิ่งเหล่านี้หาได้ไม่มากนักในสังคมทางซีกโลกตะวันตก  ลักษณะที่สำคัญ ๆ ของครอบครัวไทย  มีดังนี้ (ไพฑูรย์ เครือแก้ว, 2518)
1. เป็นครอบครัวขยายหรือครอบครัวใหญ่มากกว่าครอบครัวแบบอื่น ๆ โดยเฉพาะในชนบท ซึ่งประกอบด้วย  พ่อ แม่ ลูก ปู่ ย่า (หรือตา ยาย) รวมทั้งพี่น้องของฝ่ายสามีหรือภรรยา
2. ให้อำนาจผู้ชายหรือสามีเป็นผู้นำครอบครัว  โดยภรรยาต้องใช้นามสกุลของสามี  สามีต้องมีหน้าที่อุปการะเลี้ยงดู  ให้ความจุนเจือในทางเศรษฐกิจ แต่ในปัจจุบันนี้ ฝ่ายภรรยาเริ่มมีบทบาทมากขึ้น  เพราะต้องช่วยกันหาเงินหาทองมาช่วยยกฐานะของครอบครัว มิฉะนั้นฐานะทางเศรษฐกิจของครอบครัวจะอยู่ในภาวะลำบาก
3. ลูก คือ โซ่ทองคล้องใจพ่อแม่  รวมไปถึง ปู่ ย่า ตา ยาย หรือ พี่ ป้า น้า อาด้วย จะเห็นได้ว่าเมื่อเวลามีเด็กเล็กในครอบครัว  ผู้ใหญ่ทุกคนมักมุ่งความสนใจไปที่ตัวเด็ก
4. มีความเคารพเชื่อฟังกันตามลำดับอาวุโสของสมาชิกในครอบครัว
5. ลูกผู้ชายได้รับการยกย่องให้เป็นผู้สืบสกุล  นั่นคือ จะต้องคอยระมัดระวังความประพฤติให้อยู่ในกรอบของศีลธรรม  ถ้ามีความประพฤติเสียหาย ก็เท่ากับเป็นการทำลายวงศ์สกุล
6. ลูก ๆ จะต้องแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อบิดามารดา กล่าวคือ ต้องคอยอุปการะเลี้ยงดูท่านเมื่อท่านอยู่ในวัยชรา  ลูกหลานจะต้องให้ความอุปการะเลี้ยงดูญาติผู้ใหญ่ของตนเป็นลักษณะที่สำคัญอย่างหนึ่งของครอบครัวไทย  คนไทยได้รับการสั่งสอนอบรมเรื่องความกตัญญูกตเวที ให้รู้จักช่วยเหลือและอุปการะแก่ญาติผู้ใหญ่ของตน โดยเฉพาะผู้ที่อยู่ในวัยชราและขาดความมั่นคงทางเศรษฐกิจ  ความกตัญญูกตเวทีเป็นคุณธรรมที่สังคมยกย่องอย่างสูง
7. ภรรยา  ถึงแม้จะไม่ใช่ผู้นำครอบครัว  แต่ก็มีบทบาทอย่างมาก โดยอิทธิพลเหนือฝ่ายชายในการอบรมเลี้ยงดูบุตรธิดา  การใช้จ่ายในครอบครัวตลอดจนการดูแลบ้านเรือน
8. ความผูกพันทางสายโลหิต  บิดามารดารักและห่วงใยลูกของตนเสมอ  แม้ว่าจะแต่งงานไปแล้วก็ตาม  ทำนองเดียวกับญาติพี่น้องจะช่วยเหลือเผื่อแผ่กันและกัน  ญาติทั้งฝ่ายหญิงและฝ่ายชายมีความเท่าเทียมกัน  และนับเชื้อสายทั้งฝ่ายชายฝ่ายหญิง  พ่อแม่มักอุปการะเลี้ยงดูลูกที่เป็นคนโสดตลอดไป  ถ้าคู่สมรสใหม่จำเป็นต้องอยู่ร่วมกับครอบครัวเดิม  มักเลือกการอยู่ร่วมบ้านเดียวกันกับครอบครัวฝ่ายหญิงมากกว่าฝ่ายชาย  เพื่อเป็นหลักประกันว่าจะไม่มีการใช้อำนาจเหนือภรรยาเกินขอบเขต

ดังนั้น ความรักภายในครอบครัวไทยจะเป็น  ดังนี้

1)      ความรักและเคารพระหว่างสามีภรรยา
2)      ความรักของบิดามารดาต่อบุตร
3)      ความรักและความกตัญญูต่อผู้เคยอุปการะ
4)      ความรักในสายเลือด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น